ΧΡΩΣΤΙΚΕΣ - ΠΙΓΜΕΝΤΑ -- ΔΙΝΟΥΝ ΧΡΩΜΑ, ΚΑΛΥΠΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΓΕΜΙΣΜΑ (ΟΓΚΟ)

Οι χρωστικές είναι ψιλόκοκκα σωματίδια ή σκόνες που είναι διεσπαρμένα μέσα στο χρώμα. Αρκετές από τις ίδιες χρωστικές χρησιμοποιούνται στα πλαστικά, ακρυλικά και αλκυδικά χρώματα.

Οι δύο βασικές κατηγορίες χρωστικών είναι:

1. Βασικές Χρωστικές: Αυτές είναι οι χρωστικές που παρέχουν λευκότητα και χρώμα; επίσης είναι ο βασικός λόγος της καλυπτικής ικανότητας ενός χρώματος.

Το διοξείδιο του τιτανίου (TiO2), είναι η πρωταρχική λευκή χρωστική, και έχει τα παρακάτω χαρακτηριστικά

•δίνει εξαιρετική λευκότητα και ανάκλαση του φωτός
•δίνει λευκότητα και καλυπτικότητα σε ματ ή γυαλιστερά χρώματα, είτε είναι βρεγμένη, στεγνή, ή ξαναβρεγμένη
•είναι σχετικά υψηλότερο κόστος
•με την χρήση κατάλληλου πληρωτικού (δείτε την παρακάτω παράγραφο) διασφαλίζετε η κατάλληλη διασπορά των σωματιδίων του TiO2 για να αποφευγθεί η συσσωμάτωση και η μείωση στην καλυπτικότητα, ειδικά σε χρώμα ματ ή μειωμένης γυαλάδας (πχ. σατινέ)
•έχει μεγαλύτερη τάση για κιμωλίαση σε εξωτερικά χρώματα σε σχέση με τα άλλα πληρωτικά υλικά και τις έγχρωμες χρωστικές

Το διοξείδιο του τιτανίου υπάρχει εμπορικά σε δύο κρυσταλλικές μορφές, rutile και anatase. Οι χρωστικές στη μορφή rutile προτιμούνται από τις anatase διότι διαθλούν το φως με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα, έχουν μεγαλύτερες αντοχές, είναι πιο σταθερές και έχουν λιγότερες πιθανότητες να δράσουν ώς φωτοκαταλύτες.

Οι έγχρωμες χρωστικές δίνουν διαφορετικές αποχρώσεις με επιλεκτική απορρόφηση του φωτός. Αυτές είναι οι δύο βασικοί τύποι χρωστικών:

•Οργανικές: Περιέχουν τα έντονα χρώματα, μερικά από τα οποία έχουν μειωμένες αντοχές σε εξωτερικές επιφάνειες. Παραδείγματα οργανικών χρωστικών είναι το phthalo blue και το κίτρινο hansa.
•Ανόργανες: Μεταλλικά οξείδια, γενικά όχι τόσο έντονες όσο οι οργανικές χρωστικές (αρκετές περιγράφονται ως γήινα χρώματα), είναι οι πιό ανθεκτικές χρωστικές για εξωτερικά χρώματα. Παραδείγματα είναι το κόκκινο οξείδιο του σιδήρου, τα καφέ οξείδια, οι ώχρες, και οι μουντές χρωστικές.

Οι έγχρωμες χρωστικές συσκευάζονται σε υγρές διασπορές που καλούντα "χρωστικά" τα οποία προσθέτονται στις μηχανές ανάμειξης στο κατάστημα μας σε διαφορετικές βάσεις ειδικά σχεδιασμένες για τον χρωματισμό. Στα εργοστάσια οι χρωστικές χρησιμοποιούνται σε σκόνη, και σε υγρές διασπορές για την προπαρασκευή έτοιμων αποχρώσεων.

2. Πληρωτικές χρωστικές ("πληρωτικά" ή "γεμιστικά") δίνουν όγκο σε σχετικά χαμηλότερο κόστος. Έχουν πολύ μικρότηρη καλυπτική ικανότητα σε σχέση με το διοξείδιο του τιτανίου TiO2, και επηρεάζουν αρκετές ιδιότητες, όπως η γυαλάδα, η αντοχή στο τρίψιμο, ή διατήρηση της απόχρωσης σε εξωτερικές επιφάνειες, και άλλες. Μερικά συνηθισμένα πληρωτικά είναι:

•Λευκός άργυλος ή καολίνη: Αργιλοπυριτικό ορυκτό (χρησιμοποιούνταν από τους Κινέζους στην παρασκευή πορσελάνης ΚΑΟ-LIN σημαίνει ψηλό βουνό στα κινεζικά) που χρησιμοποιείται κυρίως σε χρώματα εσωτερικών επιφανειών, αλλά και σε μερικά εξωτερικά. Ψημένο (για την αφαίρεση της υγρασίας και τη δημιουργεία πορώδους) παρέχει μεγαλύτερη καλυπτικότητα από τα υπόλοιπα πληρωτικά υλικά και αυξάνει την αντοχή στο τρίψιμο.
•Πυρίτιο και πυριτικά άλατα: Παρέχουν αντοχή στο τρίψιμο. Αρκετά από αυτά έχουν άριστες αντοχές σε εξωτερικά χρώματα.
•Γη διατόμων: Αποτελείται από σκελετούς μονοκύτταρων μικροοργανισμών, που περιέχουν κυρίως πυρίτιο. Οι σκελετοί των διατόμων εναποτίθενται στον βυθό της θάλασσας και των λιμνών. Χρησιμοποιούνται στη ρύθμιση της γυαλάδας στα χρώματα και βερνίκια.
•Ανθρακικό ασβέστιο: Γνωστός ώς στόκος, ή κιμωλία, είναι γενικής χρήσης, χαμηλού κόστους, με χαμηλή καλυπτικότητα, προστίθετε και σε εσωτερικά και εξωτερικά χρώματα.
•Ταλκ: (Διοξείδιο του πυριτίου και οξείδιο του μαγνησίου)-- σχετικά μαλακό γενικής χρήσης πληρωτικό, που χρησιμοποιείται σε χρώματα για εσωτερικές και εξωτερικές επιφάνειες.
•Οξείδιο του Ψευδαργύρου: Αυτή είναι δραστική χρωστική, χρήσιμη στην αντοχή στους μήκυτες, στην αντοχή στην διάβρωση, και στο μπλοκάρισμα των λεκέδων. Χρησιμοποιείται κυρίως σε αστάρια και υποστρώματα, και σε εξωτερικά χρώματα.